Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
łamać sobie język — Z trudnością wymawiać trudne lub obce słowa Eng. To have difficulty in pronouncing a difficult or foreign word or in speaking clearly … Słownik Polskiego slangu
sobie — {{/stl 13}}{{stl 8}}mod. {{/stl 8}}{{stl 7}} tym słowem mówiący sygnalizuje, że jego wypowiedź dotyczy rzeczy błahych, o których można wyrażać się bezceremonialnie, potocznie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Był sobie przeciętnym człowiekiem. Janek już… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
język — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} silnie umięśniony narząd występujący na dnie jamy ustnej kręgowców, mieszczący narządy smaku (kubki smakowe), odgrywający ważną rolę przy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
łamać — sobie głowę, posp. łeb (nad czymś) «myśleć o czymś bardzo intensywnie, martwić się czymś, starać się coś rozwikłać, znaleźć wyjście z trudnej sytuacji»: (...) musiała dobrze łamać sobie głowę, żeby wyżywić tak liczną rodzinę (...). J. Brzechwa,… … Słownik frazeologiczny
łamać — ndk IX, łamaćmię, łamaćmiesz, łam, łamaćał, łamaćany 1. «naciskając, przyciskając, uderzając, zginając rozrywać coś, kruszyć, rozdzielać; rozbijać na kawałki» Łamać gałęzie. ∆ Łamać kołem «w średniowieczu i początkach ery nowożytnej: łamać kości… … Słownik języka polskiego
połamać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, połamaćmię, połamaćmie, połamaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} złamać, poprzełamywać wiele przedmiotów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Połamać patyki na ognisko. {{/stl 10}}{{stl 20}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łamany — łamanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. łamać (p.) łamany w użyciu przym. ∆ Łamana polszczyzna, francuszczyzna itp.; łamany język (polski, francuski itp.) «język polski, francuski itp. zły, niepoprawny, język z błędami, ze złą wymową» ∆ Dach … Słownik języka polskiego
ząb — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. zęba, Mc. ząbbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jeden z wielu twardych, białych tworów kostnych, znajdujących się w ustach człowieka lub w pysku zwierzęcia, służących do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
